Nowa zelandia leży na państwo wyspiarskie położone na południowo-zachodnim pacyfiku i składające się z dwóch głównych wysp (północnej i południowej) oraz szeregu mniejszych, w tym wyspy stewart i wysp chatham. w skład nowej zelandii (a dokładniej w skład królestwa stowarzyszeniowego nowej zelandii, połączonego unią personalną z wielką brytanią i innymi królestwami stowarzyszeniowymi) wchodzą również terytoria stowarzyszone z nową zelandią lub od niej zależne: wyspy cooka i niue, które są samorządne, oraz tokelau i dependencja rossa. do ok. 1280 roku[4] nowa zelandia była bezludna, aż z wysp oceanii zaczęli przypływać i osiedlać się maorysi. najpierw zasiedlili wyspę południową, a potem kolejne lądy. europejskim odkrywcą wysp był holenderski podróżnik abel tasman, który przy próbie wysadzenia załogi 18 (niektóre źródła podają 19) grudnia 1642 roku w północnej części wyspy południowej został zaatakowany przez tubylców, co skończyło się śmiercią czterech ludzi. po tym wydarzeniu odpłynął, a miejsce nieudanego lądowania nazwał zatoką morderców (nid. moordenaarsbaai), znaną dziś jako golden bay (pol. złota zatoka).