Ang Panday Tula ni Amado V. Hernandez

Kaputol na bakal na galing sa bundok,
Sa dila ng apoy kanyang pinalambot;
Sa isang pandaya’y matyagang pinukpok;
At pinagkahugis sa nasa ng loob.
Walang anu-ano’y naging kagamitan.
Araro na pala ang bakal na iyan;
Ang mga bukiri’y payapang binungkal,
Nang magtaniman na’y masayang tinamnan.
Ngunit isang araw’y nagkaroon ng gulo
At ang boong bayan ay bulkang sumubo,
Tanang mamamaya’y nagtayo ng hukbo,
Pagka’t may laban nang nag-aalimpuyo!
Ang lumang araro’y pinagbagang muli
At saka pinanday nang nagdudumali,
Naging tabak namang tila humihingi,
Ng paghihiganti ng lahing sinawi.
Kaputol na bakal na kislap ma’y wala,
Ang kahalagahan ay di matingkala —
Ginawang araro, pambuhay ng madla
Ginawang sandata, pananggol ng bansa!
Pagmasdan ang panday, nasa isang tabi,
Bakal na hindi man makapagmalaki;
Subalit sa kanyang kamay na marumi,
Nariyan ang buhay at pagsasarili!

Answer the questions after reading the poem.

1. What is the theme of the poem?

2. What is the evident symbol used by the author?

3. What is the meaning of the symbol in the poem?

4. Identify the setting of the literary piece.

5. Discuss the conflict in the poem briefly.

6. Describe the tone of the poem.

7. Identify the Filipino culture mentioned in the second stanza.

8. What Filipino identity was present in the third and fourth stanzas?

9. Interpret the last stanza of the poem.

10.In the present time, what object or symbol you can use as weapon?​