Can someone me with this latin passage? (sorry i forgot to put it in here)

dē mūciō scaevolā
1 “rōmānus sum” inquit mūcius, “cīvis. hominēs mē mūcium vocant. tē hostem occīdere cupiēbam. mīlitēs tuōs nōn timēbam. nunc mortem nōn timeō. rōmānī vim hostium nōn timent. multī sunt rōmānī mihi similēs et parātī id facere, quod ego facere nōn poteram.
5 semper igitur cīvēs nostrōs timēre dēbēs. bellum contrā nōs geris nōn sōlum in castrīs, sed etiam domī, ubi hostēs occultī tē petunt.” rēx īrā movētur. iubet mīlitēs etrūscōs ignēs prope mūcium pōnere. deinde rēx, “dīcisne mihi ex hostibus occultīs esse perīculum? ” inquit. “ego dīcō tibi ex ignibus esse nunc perīculum! ignēs nunc timēre dēbēs,
10 nisi nōmina hostium occultōrum mihi statim dīcis! ” mūcius autem
subitō dextram in ignem pōnit. ibi manēbat nec dolōrem ostendēbat. a onitus rēx dextram mūciī ammīs cōnsūmī videt. tunc rēx mūcium līberāre dēcernit: nam intellegit eum esse valdē fortem iūdicatque tantam fortitūdinem vincī nōn posse!